ΜΝΗΜΗ ΟΣΙΟΥ ΕΥΓΕΝΙΟΥ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ

Ἐν Ἀθήναις τῇ 31^ῃ Ἰουλίου 2016

Ἐτιμήθη ‒προεόρτως‒,στὴν Ἀθήνα, τὴν Κυριακὴ 31^η Ἰουλίου 2016, στὸ  ἱερὸν μετόχιον τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων ὁδοῦ Σόλωνος τῆς Ἱ. Μ. Ἀσωμάτων Πετράκη, ἡ  μνήμη τοῦ ὁσίου Εὐγενίου τοῦ Αἰτωλοῦ, ἡ ὁποία συμφώνως μὲ τὴν Πράξη Ἁγιοκατατάξεώς του τιμᾶται στὶς 5 Αὐγούστου.

Ὁ λόγιος ἱερομόναχος Εὐγένιος Γιαννούλης (Μέγα Δένδρο Αἰτωλίας, περ. 1597 Μέγα– Μεγ. Βραγγιανὰ τῶν Ἀγράφων, 6 Αὐγούστου 1682) ὅπως φαίνεται ἀπὸ τὸν βίο του, τὸν ὁποῖο συνέταξε ὁ ἐπιφανέστερος τῶν μαθητῶν του Ἀναστάσιος ὁ Γόρδιος (Μεγ. Βραγγιανά, 1654 - 7 Ἰουνίου 1729) ἀλλὰ καὶ τὴν Ἀλληλογραφία του, μπορεῖ νὰ θεωρηθεῖ καὶ ὡς Ἀθηναῖος Ἅγιος καθὼς εἶχε ἐπισκεφθεῖ καὶ διαμείνει τὴν Ἀθήνα ὡς μαθητὴς τοῦ σπουδαίου Ἀθηναίου διδασκάλου τοῦ 17^ου αἰ., τοῦ Θεόφιλου Κορυδαλλέα καὶ εἶχε σχέσεις καὶ γνωριμία μὲ τὶς διοικητικές, ἐκκλησιαστικὲς ἀλλὰ καὶ παιδευτικὲς Ἀρχὲς τῆς πόλεως τῶν Ἀθηνῶν, ἰδιαίτερα μὲ τὴν ἀρχοντικὴ οἰκογένεια τῶν Μπενιζέλων ἀπὸ τὴν ὁποία καταγόταν καὶ ἡ ἁγία Φιλοθέη ἡ Ἀθηναία, ἡ κατὰ κόσμον Ρηγούλα Μπενιζέλου.

  Ὁ λειτουργὸς τοῦ Ὑψίστου, π. Νεκτάριος ἀναφέρθηκε στὴ μορφὴ καὶ τὸ ἔργο τοῦ τιμωμένου Ἁγίου στὴν πολὺ δύσκολη γιὰ τὸ Γένος καὶ τὴν Ὀρθοδοξία περίοδο ποὺ ἔζησε ὁ ὅσιος Εὐγένιος ὁ Αἰτωλός, ἐνῶ μὲ τὴν ἀπόλυση διανεμήθηκε στὸ ἐκκλησίασμα τετράπτυχο μὲ τὴν εἰκόνα τοῦ Ἁγίου, μὲ σύντομο βίο του, ἕνα σχόλιο τοῦ σύγχρονου διανοητῆ Ζήσιμου Λορεντζάτου (1915-2004) γιὰ τὸν Εὐγένιο Γιαννούλη ‒τὸ ὁποῖο καὶ ἀνέγνωσε στοὺς πιστοὺς ὁ π. Νεκτάριος‒ καὶ ἕνα τροπάριο τοῦ Ἁγίου, ποίημα Γερασίμου μοναχοῦ Μικραγιαννανίτου.

Ἱεροψάλτες ἦσαν ὁ κ. Νεκτάριος Φῦτρος καὶ ὁ κ. Ἐρωτόκριτος Κατωμέρης.Ὁ λειτουργὸς καὶ τὸ χριστεπώνυμο πλήρωμα εὐχήθηκαν εἰς τὸν ἀπόντα μὲν  Εὐγένιον, υἱὸν δέ τινος ἐκ τοῦ ἐκκλησιάσματος, πολλὰ τὰ ἔτη καὶ καλὴ ἐπιτυχία ‒τῇ συνδρομῇ τοῦ Ἁγίου Εὐγενίου‒ στὶς ἐξετάσεις γιὰ τὴν εἰσαγωγὴ εἰς τὴν ἐγγύτατα τοῦ Ναοῦ εὑρισκομένη Νομικὴ Σχολὴ τοῦ ΕΚΠΑ Ἀκολούθησε προσφορὰ γλυκισμάτων καὶ ἀναψυκτικῶν σὲ πλησιόχωρο ἀρχονταρίκι, ὅπου καὶ ἔγινε ἐκτενέστερη συζήτηση γιὰ τὸν βίο καὶ τὸ ἔργο τοῦ τιμωμένου Ἁγίου.

                                                                Κωνσταντῖνος Σπ. Τσιώλης